کاسیان
از آنجا که انگارهی نیا-فُراتی چندیست بر هندواروپایی بودن آن مردمان نیرو گرفته، ازین رو وامواژگان بسیاری از کهنترین زبان میانرودان [=بینالنهرین] پیگیری شده است که در زبان نیا-هندواروپایی ریشهیابی شدهاند. مردمان نیافُراتی مردمانی هستند که پیش از آمدن سومریها و سپس سامیها، در میانرودان زندگی میکردند و شهرگان [=تمدن] درخشانی داشتهاند که به ۹ هزارسال پیش میرسد.
آنچه مشخص است ایرانیان کنونی از نظر نژادی و ژنتیکی بسیار به یکدیگر شبیه هستند و از نظر فرهنگی هم یک ناحیه فرهنگی را تشکیل میدهند. لرهای امروزی به یکی از زبانهای آریایی و ایرانی سخن میگویند. در فرهنگ لرها همانند دیگر ایرانیان، عناصر فراوانی با ریشههای باستانی ایرانی دیده میشود. آثار زیادی از اقوام کاسی از هزارههای پیش از میلاد به دست آمده است. نکته مهم آنجاست که شواهد گوناگون نشان میدهد که کاسها از اقوام آریایی بودند.
گیلگَمِش، فرزند لوگَلبَندَه، برای دستیابی به راز جاودانگی بار دیگر رو به خاور و به سوی «سرزمین زندگی» و جنگلهای پر درخت اِرین میگذرد. در آن پهنه، هومبابا (Humbaba) در سرزمین پر جنگل ارین فرمانروایی میکند. حماسه «گیلگَمِش و سرزمین زندگان» بسیاری از جزئیات افسانه ایرانیان درباره اَژیدَهاک (ضحاک) و جَم[شید] را باز میتاباند.