کوروپدیا

داستان‌های فراوانی از بزرگ‌منشی و نیک‌سیرتی ایرانیان در منابع گوناگون دیده می‌شود. جدا از تاریخی و واقعی بودن آنها باید توجه داشت که چنین روایاتی نشان می‌دهند که بزرگ‌منشی و نیک‌سیرتی از دیرباز در جامعه ایرانی به عنوان ارزش‌های اخلاقی مطرح بوده‌اند. در زمانی که شاید در نزد بسیاری از اقوام و ملل دیگر صرفا قدرت و نیروی بدنی ارزش محسوب می‌شده است.

با بررسی کلی این منابع باید گفت که گزنفون گاهی کارنامه بهتری نسبت به کتزیاس و هرودوت دارد و برخی از نوشته‌های او سازگاری بیشتری با کتیبه‌ها و اسناد باستانی دارد. البته این بدان معنا نیست که نوشته‌های گزنفون بدون اشکال هستند و هیچ نادرستی در آنها دیده نمی‌شود.

کوروش‌ستیزان که گویا خودشان پیش از این برای آنکه بهانه‌ای پیدا کنند تا به تخریب کوروش بپردازند، جملات دروغینی را به کوروش نسبت می‌دادند و سپس هیاهویی به پا می‌کردند که نگاه کنید جملات جعلی هستند!!! با دیدن سخنان با منبع کوروش عصبانی شدند و در یک اقدام شرم‌آور تهمت‌های ناروایی را به خردگان زدند.

متأسفانه مدتی است که شاهد تحریف کوروش‌نامه گزنفون توسط کوروش ستیزان هستیم. کوروش ستیزان معمولا هنگام تحریف نوشته‌‌های گزنفون از ترجمه رضا مشایخی استفاده می‌کنند که می‌دانیم ترجمه‌ای پر از اشکال است. اما جالب آنکه چندان به ترجمه رضا مشایخی هم وفا دار نیستند!

رضا مرادی غیاث آبادی مدعی شده اند که گزنفون مواردی مانند «دنبال کردن هموطنان مادی»، «تصاحب زنان»، «قتل عام شهرها» و… را به کوروش بزرگ نسبت داده است. اما جالب است که آقای غیاث آبادی مواردی کاملا خلاف آنچه که در کوروش نامه گزنفون نوشته شده است را ادعا کردند. در این موضوع قبل از آنکه دفاع از کوروش لازم باشد، دفاع از مورخ و فیلسوف محترمی مانند گزنفون، لازم است.