در طول هزاران سال همواره کوروش بزرگ در منابع تاریخی بسیار خوشنام بوده است اما در قرون معاصر برخی با تحریف منابع تلاش کردند کوروش را بدنام کنند که البته موفق نبودند. در بررسی ریشه‌های این کوروش‌ستیزی‌ها نقش شوروی سابق و گروه‌های داخل ایران که وابسته به شوروی بودند بسیار پررنگ است.
یکی از این گروه‌ها فرقه دموکرات پیشه وری، وابسته به شوروی سابق بود. در سال ۱۳۲۴ فریدون ابراهیمی دادستان آن فرقه مقاله‌ای بر ضد کوروش بزرگ نوشت و متاسفانه این اقدامات آغازی شد بر کوروش‌ستیزی در ایران تا جایی که این روزها برخی با ظاهر مذهبی همان گفته‌ها را تکرار می‌کنند و حتی بسط و گسترش می دهند (درباره مقاله فریدون ابراهیمی بخوانید: نقدی بر صحبت‌هایی که از آذربایجان نیست).
به نظر می‌رسد سردمداران شوروی از تاریخ باستانی ایران و کوروش بزرگ متنفر بودند و دستگاه تبلیغاتی گسترده‌ای برای تخریب تاریخ باستانی ایران توسط رفقای خود در داخل ایران راه انداختند.
تزارهای روسیه و بعدها سردمداران شوروی به دنبال آن بودند که کشور ایران روز به روز فقیرتر شود. آنقدر ایران را در تنگنا قرار دهند تا هر زمانی که می‌خواهند این کشور را خفه کنند. با این حال در ظاهر ادعای دوستی با ایران می‌کردند و گویا به دنبال نگه داشتن موجودیت ایران بودند چرا که از وجود دیگر قدرت‌های منطقه هراس داشتند و برای همین سعی می‌کردند عوامل داخلی در ایران را نیرومند کنند و تفرقه افکنی کنند تا ایرانی که وابسته باشد را در برابر دیگر قدرت‌ها نگه دارند تا حافظ منافع آنها باشد.
بنابراین از هوشیاری و آگاهی مردم ایران از تاریخ باستانی هراس داشتند. آنها به دنبال بدنام کردن ایران باستان و نمادهای این تاریخ با شکوه مانند کوروش بزرگ بودند. کوروش بزرگ برای آنها کابوسی فراموش نشدنی بود.
کشوری که کوروش بزرگ بر آن فرمانروایی می‌کرد در زمان خودش نماد احترام به مردم آن هم با اقوام گوناگون بود. ایرانیان سرآمدان فرهنگ بودند و در این کشور پیروان ادیان گوناگون در کنار یکدیگر با صلح زندگی می‌کردند. از همه مهم‌تر ارتشی متحد و نیرومند امنیت کشور را حفظ می‌کردند. کوروش بزرگ توانسته بود دروغ، خشکسالی و یورش دشمنان را از کشور دور کند. پیشرفت کشور در آن زمان مورد توجه فیلسوفان بزرگی همچون افلاطون هم قرار گرفته بود (۱). همه این موارد خلاف منافع شوروی بود که امپراتوری ترس و دروغ را به راه انداخته بودند و با ایده‌های جهان وطنی به دنبال یکدست کردن مردم دنیا بودند.
طبیعی است که سردمداران شوروی از شیوه حکمرانی کوروش بزرگ تنفر داشتند و از نیرومند شدن ایران آزاد با الهام گیری از ایران باستان و کوروش بزرگ می‌ترسیدند. بنابراین هر کاری برای بدنام کردن این پادشاه خوشنام انجام دادند.
