پیش از تاریخ

در فرهنگ لرها همانند دیگر ایرانیان، عناصر فراوانی با ریشه‌های باستانی آریایی دیده می‌شود و از نظر زبانی هم موارد بسیار کهن آریایی آشکار است. از سوی دیگر فرضیه‌هایی وجود دارد که لر ها را بازماندگان کاسی‌ها می‌دانند و شواهد گوناگون نشان می‌دهد که کاسی‌ها از اقوام آریایی بودند.

ز جمله افرادی که این گفتار را پیش کشیده اند میتوان به جناب آقای سلیمی نمین و جناب آقای پورپیرار اشاره کرد.

گیل‌گَمِش، فرزند لوگَل‌بَندَه، برای دستیابی به راز جاودانگی بار دیگر رو به خاور و به سوی «سرزمین زندگی» و جنگل‌های پر درخت اِرین می‌گذرد. در آن پهنه، هومبابا (Humbaba) در سرزمین پر جنگل ارین فرمانروایی می‌کند. حماسه «گیل‌گَمِش و سرزمین زندگان» بسیاری از جزئیات افسانه ایرانیان درباره اَژی‌دَهاک (ضحاک) و جَم[شید] را باز می‌تاباند.

آثار باستانی یافته شده در ایران بسیار شگفت آور است؛ به طوری که آثار مربوط به چند هزار سال قبل از میلاد نشان دهنده پیشرفت علم و فناوری در تمدن‌های ایران می‌باشند. در این بین مواردی وجود دارد که پیش قدمی این تمدن‌ها را نشان می‌دهد. در اینجا به چند مورد مشهور و شگفت آور اشاره می‌کنیم.

این نشان که به نظر می رسد پیشینه ای هفت هزار ساله در ایران دارد؛ ماندگاری عجیبی در تمدن ایران داشته است. آثار یافته شده نشان می دهد که این نماد تنها در یک دوره خاص مورد توجه ایرانیان نبوده است. از دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامی این نماد در آثار دیده می شود و به آن به دیده احترام نگریسته می شده است.

مهرورزی و مهربانی ریشه بسیار کهنی در سرزمین ایران دارد و از هزاران سال پیش آثار باستانی قابل توجهی بدست آمده است که مهرورزی را نشان می‌دهد. در این نوشتار کوتاه به چندی از آنها اشاره می‌کنیم: بوسه باستانی و مهرورزان پیش از تاریخ، فضای برادرانه در تخت جمشید، قدیم گل به بانو