نوشتارهای محمد زیاری
تفاوت اعراب با مغولها، تفاوت رفتار در دراز مدت و در دوران سلطه آنها بود. مغولها بیشتر نابودیها را هنگام یورش انجام دادند و در دراز مدت نابودی فراگیر نداشتند. دین مردمان، نزد اکثر مغولان اهمیت چندانی نداشت و آنچه برایشان در درجهی نَخُستِ توجه بود، دریافت خراج و پاسداری از منافع بود.
این یادداشت نه نفی کنندهی فرهنگهای دیگر، بلکه دعوتی است به یادآوری! به یادآوردن هویت راستین ایرانی است. به یادآوردن این نکته که ما نیازی به واردات اسطوره نداریم، زیرا خود روزی خالق آنها بودهایم. نمادها فقط تکههایی از فرهنگ نیستند؛ آنها حامل معنا، جهانبینی و الگوهای روانیاند. هنگامی که جامعهای به نمادهای بیگانه دل میبندد، به صورت ناخودآگاه، جهان بینی آن بیگانه را هم جذب میکند.
درباره پیوست بین واژههای «ه/ـه» دار پارسی، در خط امروزی ما، روشهای مختلفی رایج شده است. گاهی همزه میگذارند گاهی هم با «ی» مینویسند، گاهی هم اصلا چیزی نمیگذارند. در روزگار کهن «ی کوچک» خوشنویسی و «ی بزرگ»، روشهای رایج پیوند واژهها «ه/ـه» دار با واژههای بعدیشان بوده است.