9 دی 1404در جامعهای که سالها جلوی اعتراضات گرفته میشود، صداهای هشداردهنده شنیده نمیشود؛ خطاها تکرار میشوند، فساد و ناکارآمدی گسترش مییابد و در نتیجه اوضاع اقتصادی رو به وخامت میگذارد. نهایتا خطرهایی که از دوران باستان گریبان گیر مردمان بودند یعنی دشمن، خشکسالی و دروغ روز به روز پیشرفت میکنند.
اعتراضات مسالمتآمیز از بنیادیترین حقوق شهروندی هر ملت به شمار میآید. جوامعی که امکان بیان آزادانهی مطالبات و نقد تصمیمات حاکمان را فراهم میکنند، نهتنها به کرامت انسانها احترام میگذارند، بلکه زمینهی گفتوگو و پیشرفت پایدار را نیز فراهم میسازند.
در جامعهای که سالها جلوی اعتراضات گرفته میشود، صداهای هشداردهنده شنیده نمیشود؛ خطاها تکرار میشوند، فساد و ناکارآمدی گسترش مییابد و در نتیجه اوضاع اقتصادی رو به وخامت میگذارد. چنین سرکوبی در درازمدت اعتماد عمومی را از بین میبرد و کشور را روز به روز ضعیفتر میکند. نهایتا خطرهایی که از دوران باستان گریبان گیر مردمان بودند یعنی دشمن، خشکسالی و دروغ روز به روز پیشرفت میکنند (1).
سرکوب اعتراضات آرام، بیاعتنایی به صدای مردم و نادیده گرفتن حقوق مسلم آنان است. احترام به حق اعتراض، نشانهی بلوغ سیاسی و اجتماعی یک کشور و گامی مهم به سوی عدالت و آیندهای بهتر برای همگان است. اگر چنین احترامی وجود نداشته باشد یعنی کشور به سوی دروغ و تباهی حرکت میکند.
۱- نگاه کنید به: آنچه باید از دعای دور ماندنِ «دشمن، خشکسالی و دروغ» آموخت
