۱ شهریور بزرگداشت پورسینا، روز پزشک
پزشک، اندیشمند، ریاضی دان، فیلسوف، موسیقیدان و … !! پورسینا را می‌توان هماورد همه فن‌ها و دانش‌ها دانست. یکی از شناخته‌شده ترین دانشمندان ایرانی و از بزرگ ترین دانشمندان جهان. مردی که افزون بر دانش اندروزی، نیروی بدنی بی‌همتایی داشت و در زمینه های بسیاری کاردان بود.
روز بزرگداشت پورسینا، به دلیل دانش بالای پزشکی او، روز پزشک هم نامگذاری شده است.
۴ شهریور: جشن شهریورگان
در گاهشماری ایرانی هر روز از ماه نام ویژه‌ای دارد و روز چهارم هر ماه «شهریور» نام داشته است. در هر ماهی که نام روز همانند ماه شود، جشن ویژه آن ماه برگزار می‌شود، بنابراین روز چهارم (شهریور روز) از شهریور ماه، جشن شهریورگان است. ایرانیان باستان در این روز با آیین‌های خاصی شهریور را بزرگ می‌داشتند. شهریور یکی از امشاسپندان است و به گفته بندهش، گیاه شاهسپرغم (شاهسپرم) ویژه امشاسپند شهریور می باشد. در رساله خسرو و ریدگ، خوش بویی این گیاه ستایش شده و بوی آن را چونان بوی پادشاهی دانسته است.
ابوریحان بیرونی از قول زادویه (موبدی زردشتی بوده است که همزمان با ابوریحان بیرونی می زیسته و بسیاری از اطلاعات زردشتی را بیرونی داده است) نوشته است: «این روز را آذر جشن می گویند و این روز برای آتش هایی که در خانه های مردم است عید است و این عید در قدیم آغاز زمستان بوده و در این عید آتش های بزرگ در خانه ها می افروختند و عیادت خداوند و ستایش او را زیاد می نمودند و برای صرف غذا و دیگر شادمانی ها به گرد هم جمع می آمدند و می گویند که این آتش را برای رفع سرما و یبوستی که در زمستان حادث می شود می افروختند و می گفتند انتشار حرارت چیزهایی را که برای نباتات زیان آور باشد دفع می کند».
۴شهریور [؟]: زادروز کوروش بزرگ
در گاهشماری ایرانی روز چهارم هر ماه «شهریور» نام دارد و شهریور به معنای «پادشاهی آرزو شده» می باشد.
برخی چهارم شهریور را که زادروز داراب می دانند، زادروز کوروش بزرگ در نظر می گیرند.
در اسطوره های ایرانی، روایات و شخصیت کیخسرو نزدیک به کوروش هخامنشی است. روایت های فریدون هم بی پیوند با کوروش نیست. اما به عقیده برخی از پژوهشگران شرایط زمانی داراب در داستان های ایرانی نزدیک به کوروش هخامنشی می باشد و با توجه به این موضوع، امکان دارد حقایقی درباره کوروش بزرگ یافت شود. از همین رو می گویند «چهارم شهریور» زادروز کوروش بزرگ است. اما نباید فراموش کنیم که شرایط داراب بیشتر به داریوش هخامنشی می خورد.
حیف است در شهریور روز از شهریور ماه، از پادشاهی که در طول تاریخ، آرزوی بشر بوده است، یادی نکنیم.
همچنین نگاه کنید به:
۵ شهریور: بزرگداشت زکریای رازی، روز داروساز
زکریای رازی مردی خوش خو و نیک کردار بود که مهربانی ویژه ای به تهیدستان داشت و به درمان آنها می‌پرداخت. کیمیاگر (شیمیدان)، پزشک، دارو ساز و اندیشمند بزرگ ایرانی که در شهر باستانی ری زاده شد. یادگارهای ارزشمند وی جایگاه ویژه ای در دانش جهان دارد و کارهای رازی – آن هم در دوران کهن- بسیار شگفت آور است. یافتن الکل و جوهر گوگرد از دستاوردهای بزرگ رازی می‌باشد.
به دلیل دانش بالای رازی و دستاوردهای او روز بزرگداشت او روز داروساز هم در نظر گرفته شده است.
۱۳ شهریور: بزرگداشت ابوریحان بیرونی
دانشمند پر توان ایرانی که با پژوهش‌های ارزنده اش، بسیاری از فرهنگ‌های دیرین را برای ما نگاه داشت (سده چهارم و پنجم خورشیدی). بیرونی را پدر دانش «مردم شناسی» می‌دانند که در ریاضی، ستاره شناسی، گاهشماری، گیتاشناسی (جغرافیا)، تاریخ و… کارشناس بود.
بیرونی با دیده ای دانشمندانه و خردمندانه به تاریخ نگاه کرده و همت زیادی در یافتن حقایق از خود نشان داده است.
۲۷ شهریور: بزرگداشت شهریار، روز شعر و ادب پارسی
سید محمد حسین بهجت تبریزی از شاعران خوش سخن ایرانی بود که در شهر تبریز زاده شد. وی در غزل سرایی بسیار توانمند بود و آثار او همواره مورد توجه اهالی شعر و ادب قرار گرفته است. روز درگذشت وی به عنوان بزرگداشت وی و همچنین روز شعر و ادب پارسی نامگذاری شده است.
۳۰ شهریور: روز جهانی صلح
تمدن ایرانیان نقش آشکاری در شکل گیری صلح جهانی ایفا کرده است. از کارهای پادشاهان خوشنام ایرانی گرفته تا اشعار صلح جویانه و انسان دوستانه پارسی این موضوع نمایان است.
در دوران باستان اقدامات هخامنشیان، به ویژه کوروش بزرگ نقطه عطفی در تاریخ بشر بوده است. آنها رسم تازه‌ای در تاریخ بنیان نهادند که افتخار را نه در تاراج و ویرانی شهرها و کشتار مردم، بلکه در رسیدگی به آنان و آزادی دادن به مردم برای ادامه‌ی راه و روش زندگیشان به‌شمار می‌آورد (نگاه کنید به: فتح آرام بابل توسط کوروش، نقطه عطفی در تاریخ بشر).
۳۱ شهریور: آغاز هفته دفاع مقدس
یکی از جنایت کاران تاریخ بدون شک صدام بود. صدام جنگی خونین را علیه ایران به راه انداخت و در طول آن رنج های زیادی به مردم ایران تحمیل کرد. در طی این جنگ بهترین فرزندان خاک ما شهید شدند و آثار این جنگ ناجوانمردانه هنوز هم دیده می شود.
صدام جنایتکار معتقد بود روح «سعد بن ابی وقاص» در او حلول کرده است تا بار دیگر قادسیه را تکرار کند! از همین رو نام بی مایه «سردار قادسیه» را بر روی خود گذاشته بود. افکاری پوچ که با کرداری اهریمنی قصد انجام آن را داشت. اما این رویا را به همت دریا دلان ایرانی به گور برد.
