ششم فروردین که این روزها بیشتر به دلیل آنکه یادبودی از زادروز زرتشت است شناخته می‌شود، در متون کهن و باستانی ایرانی جایگاه ویژه‌ای داشته است.
این روز از دیر باز با عنوان نوروز بزرگ شناخته می‌شده است و بر اساس متون کهن بسیاری از پیروزی‌های اساطیری ایرانیان از جمله پیروزی‌های جمشید، کیخسرو، زرتشت و... درباره این روز آمده است.
در متن باستانی ماه فروردین روز خرداد پیروزی‌های گذشته و آینده ایرانیان و بهدینان در این روز رخ داده و خواهد داد. بنابر این متن باستانی این جشن، روزی است که هفتاد و دو رخداد مهم در آن رخ داده یا رخ خواهد داد. سه تا از آنها که به خود زرتشت مربوط است، همین زادروز او و سالروز به پیامبری رسیدن او و سالروز دین آوری گشتاسب، شاه ایران در آن زمان است (۱).
در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی هم از چندین رویداد در نوروز بزرگ یاد شده است. از جمله آنها داستانی است که از نوشته‌های زادویه نقل می شود. در این داستان پس از پیروزی جمشید بر اهریمن، تازگی و سبزی بار دیگر به جهان بازگشت و مردم به آن هنگام روز نو گفتند.
در ادامه گفته می‌شود که از آن روز تا کنون ایرانیان هفت روییدنی در هفت استوانه می‌کارند. سفره هفت سین هم ریشه در این داستان ها دارد (۲).
آنچه آشکار است ششم فروردین روزی سراسر نیک‌پی برای ایرانیان بوده است.
