سردار سپاه خلیفه با خون مردم گرگان گندم آرد کرد و خورد!

یکی از قیام‌های ایرانیان علیه خلفا در سال ۹۸ هجری و در گرگان رخ داد که با سرکوبی خشن و عجیب همراه شد. روایات مربوط به این واقعه از عجیب ترین روایات درباره جنگ‌های سپاهیان خلفا است.

[یزید بن مهلب] آهنگ گرگان کرد و با خدا پیمان کرد که اگر بر آنها ظفر یافت از آنجا نرود و شمشیر از آنها بر ندارد تا با خونشان گندم آسیا کند و از آن آرد نان کند و بخورد (تاریخ طبری، ج ۹، ص ۳۹۳۷).

… مسلمانان بر آنها[=اهالی گرگان] غلبه یافتند که تسلیم شدند و به حکم یزید تن در دادند که زن و فرزندشان را اسیر گرفت و جنگاوران را بکشت و در طول دو فرسنگ از راست و چپ جاده بیاویخت و دوازده هزار کس از آنها را به اندرهز برد که دره گرگان بود و گفت: «هر که انتقامى از آنها مى‌جوید کشتار کند.» و چنان شد که یکى از مسلمانان چهار یا پنج کس را مى‌کشت.

گوید: آنگاه یزید روى خون‌ها آب به دره روان کرد که در آنجا آسیاها بود، تا با خون آنها گندم آرد کند و قسم خویش را عمل کند، پس آرد کرد و نان کرد و بخورد و شهر گرگان را بنیاد کرد.

بعضى‌ها گفته‌اند که یزید چهل هزار کس از مردم گرگان را بکشت… (تاریخ طبری، ج ۹: ص ۳۹۴۰).

این روایت آشکارا به خون خواری سردار خلیفه اشاره شده است و گویا واقعا در تاریخ خون خواران وجود داشتند.

سالها بعد بار دیگر مردم گرگان قیام کردند و این بار هم تعداد زیادی از آنها کشته شدند. 

طبری درباره وقایع سال ۱۳۰ هجری می نویسد:

و هم در این سال قحطبة بن شبیب از مردم گرگان کشتار کرد. به قولى نزدیک سى هزار کس از آنها را بکشت، زیرا چنانکه گفته‌اند خبر یافت که مردم گرگان از پس کشته شدن نباتة بن حنظله اتفاق کرده بودند که بر ضد قحطبه قیام کنند (تاریخ طبری، ج ۱۰: ص ۴۵۷۷). 

به دلیل همین کشتارها و سرکوب‌ها بود که برخی از شهرهای مهم ایرانی هیچگاه جایگاه باستانی خود را پیدا نکردند.