6 دیدگاه

1. 

   یک آریایی!....

   ۴ خرداد ۱۳۹۷ at ۱:۱۹ بعد از ظهر

   درباره تاریخ به راحتی نمیشه بحث کرد چرا که تاریخ علم پیچیده ای است و خیلی وقایع در گذر یا تحریف شدند یا دچار تغیر شدند پس به راحتی نمیشه گفت وقایع رو باهم تناقض داد اما درباره کتیبه داریوش و منشور کوروش میتوان تقریبا مطمئن بود که دروغی در کار نیست چرا که بر اساس روایات مورخان یونانی منشور حقوق بشر کوروش اولین قانون حقوقی در جهان هستی است و ناراستی در حقوق بشر جایی نداره و درباره کتیبه بیستون داریوش به کرات اعلام کرده دوست و برده دروغ نیست و از اهورامزدا خواسته تا اگر دروغی در هر یک از سطر های کتیبه گفته او را به اشد مجازات برساند پس فعلا احتمال دروغین بودن گزارشات کوروش و داریوش رد میشه اما مسئله هنوز حل نمیشه و باز هم بحث هایی وجود داره که اگر هر دو شاه راست گفتند پس چرا بعضی گزارشات باهم نمیخونن در اینجا استناد به کتاب تاریخ هرودوت (که او را پدر علم تاریخ مینامند)از تمام منابع بهتره.هرودوت نوشته کوروش وقتی به سلطنت رسید به بسیار کشور ها لشکرکشی کرد و با تمام مردم کشورهای فتح شده با نرمی و عدالت برخورد کرد همین باعث شد تا آوازه و شهرت بزرگمردی و جوانمردی کوروش در همه جا از جمله بابل بپیجد،در همین زمان در بابل نبونئید به مردم ظلم میکرد و مردم از او به ستوه آمده بودند پس وقتی کوروش به بابل لشکر کشید مردم که آوازه و شهرت اورا شنیده بودند در برابرش مقاومت نکردند و فتح آرام بابل بدون هیج خونی نقطه عطفی شد در تاریخ ایران و جهان اما بعد از مرگ کوروش پسرش کمبوجیه دوم بعد از به سلطنت رسیدن فورا مخفیانه برادر کوچکش بردیا رو کشت تا تاج و تخت مدعی نداشته باشد کمبوجیه بعدها به مصر لشکرکشی کرد انجا را هم فتح کرد بعد از فتح مصر کمبوجیه به مردم پشت کرد و دیگر راه کوروش را ادامه نداد و همین اسباب نارضایتی مردم رو فراهم کرد به خصوص بعد از اینکه کمبوجیه با خواهر خودش رکسانا ازدواج کرد و بعد به دلیل نامعلومی او را هم کشت(هرودوت معتقد است دلیل این قتل سخن نابجایی بود که رکسانا درباره مرگ برادرش بردیا گفت)بعد از مرگ رکسانا گئوماتای غاصب(از درباریان مصر) به طرزی که هنوز برای مورخان روشن نیست از مرگ بردیا اطلاع یافت و تصمیم گرفت خود را به جای بردیا معرفی کرده به تخت سلطنت بنشیند(چون کمبوجیه بردیا را در کودکی کشت کسی متوجه تفاوت گئوماتای و بردیا نمیشد)همین باعث شد تا او خودش را به سرعت به ایران برساند و به عنوان بردیا با استفاده از نارضایتی مردم از کمبوجیه به تخت بنشیند.کمبوجیه که ماجرا را فهمید به سرعت به سمت ایران حرکت کرد اما در بین راه به طرز نامعلومی مرد(داریوش در کتیبه بیستون مرگ او را خودمرگی عنوان کرد که بعضی از مورخین خودمرگی را حادثه و برخی خودکشی میدانند)بعد از مرگ کمبوجیه دیگر کسی نبود که ثابت کند بردیا دروغین همان گئوماتای غاصب است اما کنار گیری گئوماتای از مردم عدم شرکت او در جلسات مهم دربار، بزرگان و درباریان را به فکر واداشت که گئوماتای بردیا نیست پس داریوش به همراه چند تن از بزرگان پارس به گئوماتای حمله کرد و اورا کشت و خود بر تخت سلطنت نشست.خاطره خیانت کمبوجیه و بردیای دروغین هنوز از ذهن مردم پاک نشده بود و همین امر سبب شد تا وقتی شخصی از بابل ادعا کرد از نوادگان نبونئید است همه با او برای شورش متحد شوند که البته این شورش ها همگی توسط داریوش فرونشانده شد،پس میتوان گفت در آن زمان برای مردم فرقی نداشت چه کسی با چه گذشته ای بلند شده آنها دیگر تحمل خیانت دوباره از طرف شاه را نداشتند که البته داریوش با ازدواج با آتوسا،دختر کوروش،انگشتان اتهام را از خودش برگرداند‌

   پاسخ
2. 

   sajjad

   ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ at ۲:۳۳ بعد از ظهر

   سپاس از سایت خوبتون من چند وقتی با سایت شما اشنا شدم روزانه چندین مقاله شما رو مطالعه میکنم نمونه شخص شما و سایت شما وظیفه بزرگی برای انتقال تاریخ آریای و پارسی به فرزندان و ایندگان ایران دارند وقتی کشورهای جعلی مثل آران اقدام به دزدی تاریخ و هویت ما میکنند هر کدام از ما باید سربازی بشویم برای زنده نگه داشتن تاریخ و فرهنگمان و یه درخواست داشتم در مورد فرهنگ لباس کردی قوم ماد مطالب و مقاله های قرار دهید.

   پاسخ
3. 

   مرتضی طاهرخانی

   ۱۷ بهمن ۱۳۹۶ at ۴:۴۴ بعد از ظهر

   درود
   واقعا سپاس گزارم پاسخی روشن و منطقی بود
   درواقع اونجایی که این شبهه را نوشته بود ، سایت مطالعات یهود با کلمات بازی کرده است.
   کاملا مشخص شد که قصدی جز دروغین نشان دادن گذشته ایران را ندارند.
   سپاس گزارم

   پاسخ
4. 

   MAHAN

   ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ at ۸:۰۵ بعد از ظهر

   درود بر شما همین الان این کارگردان حکومتی محمدحسین مهدویان “ایستاده در غبار و لاتاری و….در اواسط برنامه هفت دقایق ۲۰ به بعد و…. ابیات شاهنامه را فاشیستی خواند! و رضا رشیدپور هم متاسفانه پاسخ در خوری به او نداد …. از پایگاه خردگان انتظار داریم که پاسخ منطقی به این فرد نان به نرخ روز خور بدن اگر لازم دانستید…سپاس فراوان

   پاسخ
5. 

   مرتضی طاهرخانی

   ۱۳ بهمن ۱۳۹۶ at ۱۰:۵۳ بعد از ظهر

   درود به شما دوستان گرامی متن ارزنده ای را منتشر کردید.سپاس گزارم
   یک شبهه دیگر نیز وجود دارد در بین این افرادی که در بالا نقدشان کردید این که در منشور کوروش کبیر نوشته شده من کوروش شاه جهان شاه انشان و……که در ادامه خود پدر و پدربزرگ خود را شاه معرفی میکند
   میدانیم که داریوش و کوروش عموزاده اند دریوش هم خود را در کتیبه بیستون خود و پدر و پدربزرگش را شاه معرفی میکند
   مگر این دو در یک منطقه زندگی نمیکردند چطور پدر هر دو شاه بوده اند؟؟؟؟؟؟
   از جایی هم خواندم که داریوش در سپاه کوروش میجنگیده است.
   میخواستم پاسخ کاملی را دریافت کنم که قانع کننده است؟؟؟
   سپاس

   پاسخ
   • 

     مجید خالقیان

     ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ at ۵:۵۷ بعد از ظهر

     می‌دانیم داریوش بزرگ در کتیبه بیستون نیاکانش را شاه خوانده است. گرچه برخی از پژوهشگران به گفته داریوش شک کردند و معتقدند با منابع دیگر تناقض دارد به طوری که می‌گویند داریوش به قصد ایجاد مشروعیت دروغ گفته است. اما فرضیه دروغ‌گویی داریوش با واکنش‌های متفاوتی از طرف پژوهشگران مواجه شده است. پرفسور شهبازی این موضوع را ناشی از ایران‌ستیزی برخی از غربی‌ها می‌دانست.

     اگر دقیق‌تر به کتیبه بیستون نگاه کنیم می‌توان گفت تناقضی نیست. داریوش بزرگ می‌گوید:

     از خاندان من هشت تن هستند که پیش از این شاهان بودند؛ من [=داریوش] نهمین هستم؛ ما از شاهان هستیم، ۹ تن در دو شاخه (کتیبه بیستون، بند ۴).

     داریوش تأکید می‌کند که خاندان هخامنشی در دو شاخه شاه بودند. او نیاکانش را اینچنین بر می‌شمارد:

     پدرم ویشتاسپه است، پدر ویشتاسپه ارشامه است، پدر ارشامه اریارمنه است، پدر ارایارمنه، «چیش پیش» است، پدر چیش پیش هخامنش است (همان، بندهای ١و۲).

     در جای دیگر داریوش هنگامی که می‌خواهد داستان گئومات را از ابتدا شرح دهد اینچنین می‌گوید:

     پسر کوروش به نام کمبوجیه از خاندان ما، در آغاز در اینجا شاه بود (کتیبه بیستون، بند ١۰).

     پس بر اساس گفته داریوش بزرگ می‌توان برداشت کرد که هخامنشیان در دو شاخه پیش از کوروش بزرگ شاه بودند و در نهایت کوروش بزرگ و پسرش کمبوجیه، شاهنشاه شده‌اند.

     کتیبه‌های زمان کوروش بزرگ و همچنین مُهر پدر بزرگ او یعنی کوروش یکم، تقریبا با این گفته داریوش همخوانی دارند، چرا که در استوانه کوروش بزرگ، خود را شاه بزرگ و شاه سرزمین‌ها معرفی می‌کند ولی پدرانش را فقط شاه شهر انشان معرفی می‌کند:

     منم کورش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیر‌ومند، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهارگوشه جهان. پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، شاه شهر انشان، نوه کورش، شاه بزرگ، شا[ه شهر] انشان، نواده چیش پیش، شاه بزرگ، شاه شهر انشان (استوانه کوروش، بندهای ۲۰و ۲١).

     جالب آنکه یک مُهر از پدر بزرگ کوروش هم به دست آمده است که گفته کوروش بزرگ در استوانه را تأیید می کند. بر روی این مهر اینچنین نوشته است:

     کورش انزانی [انشانی]، پسر ششبش [چیش پیش] (هنکلمن، ١۳۹١: ص ١۰۷).

     همانطور که مشاهده می‌کنید نام چیش‌پیش، هم در کتیبه بیستون و هم در استوانه کوروش بزرگ و هم در مهر انشان به چشم می‌خورد و آشکار می‌شود که همه هخامنشی بودند.

     با توجه به اشتراکات کتیبه ها می‌توان اینچنین نتیجه گرفت که خاندان هخامنشی در دو شاخه یکی در انشان و دیگری احتمالا در پارسه شاه بودند. به عبارتی احتمال می‌رود که چیش‌پیش قلمروی نسبتا بزرگی را در اختیار گرفته بود و آن را میان فرزندانش تقسیم کرد. بخشی را به نیاکان داریوش بزرگ داد و بخشی دیگر را که شاید بخش مهم‌تر بود به نیاکان کوروش بزرگ داد.

     در اینکه آیا برخی از این شاهان بر دیگران برتری داشتند یا خیر، نمی‌توان به یقین سخن گفت و متأسفانه جزئیات تعاملات آنها بر ما روشن نیست.

     بر اساس کتیبه بیستون، پیش از داریوش بزرگ، هشت تن از خاندان هخامنشی شاه بودند که احتمالا برخی از آنها به طور همزمان شاه بخش‌های جداگانه محسوب می‌شدند. اما این در حالی است که ۹ تن می‌توانستند پیش از داریوش به عنوان شاه مطرح باشند. از میان این ۹ گزینه کدام را می‌توان حذف کرد تا هشت پادشاه شوند؟

     «هخامنش»، «چیش پیش»، «کوروش یکم»، «کمبوجیه یکم»، «اریارمنه»، «ارشامه»، «ویشتاسپه»، «کوروش بزرگ»، «کمبوجیه دوم»

     برخی احتمال می‌دهند که هخامنش شاه نبوده است و بنابراین از اشخاص بالا خط می‌خورد و هشت شاه می‌شوند. اما نکته قابل توجهی درباره ویشتاسپه وجود دارد که شاید این فرضیه مطرح شود که ویشتاسپه شاه نبوده است. ویشتاسپه در کتیبه بیستون در پارت دیده می‌شود (کتیبه بیستون، بند ۳۵) و البته درباره مقام او سخن گفته نشده است. با توجه به منابع یونانی از جمله هرودوت و گزنفون، ویشتاسپه از سرداران کوروش بزرگ بوده است (ن.ک: هرودوت، کتاب ١، بند ۲۰۹؛ گزنفون، دفتر ۲، بخش ۲، بندهای ١ تا ۵). وقتی این روایات را در کنار کتیبه بیستون می‌گذاریم، به نظر می‌آید که ویشتاسپه شاه نبوده است و داریوش هم اشاره مستقیم به اینکه پدرش شاه بوده نمی‌کند. آیا دو شاخه پادشاهی هخامنشیان در این زمان به یک شاخه به رهبری کوروش بزرگ تبدیل شده بود؟! حداقل از منابع یونانی می‌توان اینچنین برداشت کرد.

     این موضوع یک اتحاد داخلی پارس‌ها به نفع کوروش بزرگ را به ذهن می‌آورد، و چه بسی علت حمله آستیاگ به کوروش همین اتحاد داخلی پارس‌ها در زمان کوروش بزرگ بوده است و آستیاگ تصور می‌کرد که ممکن است چنین اتحادی برای او خطر ساز باشد.

     یک احتمال دیگر هم وجود دارد که در خاندان هخامنشی، نیاکان کوروش بر نیاکان داریوش برتری داشتند و در جایگاه بالاتری بودند. طبیعتا ویشتاسپه به عنوان شاه پارسه، تحت فرمان کوروش بوده است. پس از گسترش قلمروی کوروش، ویشتاسپه به عنوان والی پارت انتخاب شده است. با توجه به این نظر، دلیل آنکه در استوانه کوروش بزرگ و متون میان‌رودان از شاه انشان استفاده شده، این است که در جهان آن روز به ویژه برای میانرودانی‌ها، واژه انشان آشناتر و البته مهم‌تر بوده، چرا که اشاره مرتبط با تمدن دیر پای ایلام بوده است که با میان‌رودان ارتباط بسیار زیادی داشتند. از این روی در استوانه کوروش که به زبان بابلی نگارش یافته است از انشان استفاده کردند که در آن زمان هم پارس و هم انشان به یک جا اشاره داشتند.

     پاسخ